เทว และพราหมณ์ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 14 / 47

ไวยากรณ์และสัมพันธ์ ๑๐๕ คงรูปวิภัตตินั้นๆ ไว้ เช่น : กลัวโจร ใช้ โจรสมา ภายติ มิใช่ โจร ภายติ - ผมยกโทษให้ท่าน ใช้ ขมามิ เต มิใช่ ต์ ขมามิ : ประทุษร้ายบุคคลผู้ไม่ประทุษร้าย ใช้ อปปทุฏจสส ทุสสติ มิใช่

บทเรียนในเนื้อหานี้เน้นการเข้าใจหลักการไวยากรณ์และการใช้วิภัตติในภาษาไทย เช่น การใช้รูปวิภัตติที่ถูกต้องตามความหมายและการสังเกตการใช้ในประโยคต่างๆ เนื้อหาเกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้ในการเขียนและพูด เพ

๑๔๘ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ หรือแปลเฉพาะตัวก็ได้ ความนิยมเช่นนี้เป็นความนิยมของภาษา ที่ต้องการตัดคำที่ซ้ำกันรุงรังออกเสียบ้าง และเพื่อให้ฟังเข้าใจได้รวดเร็ว เช่น - เมื่อไปในเวลาก่อนภัต ให้คนถื

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ผู้เรียนสามารถแปลข้อความจากภาษาไทยเป็นภาษามคธได้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะในกรณีที่มีความนิยมในการจัดเรียงคำให้เข้าใจง่ายขึ้น เช่น การอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้

๒๕๐ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ๒.๖ ตตฺถ ปาเณ ปาณสญฺญโน ฯเปฯ กายวจีทวาราน มญฺญตรปปวตฺตา วธกเจตนา ปาณาติปาโต นาม ๆ (มงคล ๑/๒๐๑) ๒.๗ ปรปริคคหิเต ปรปริคคหิตสญฺญโน ฯเปฯ กายวจีทวารป ปวดตา เถยฺยเจตนา อท

หนังสือเล่มนี้เสนอแนวทางการแปลจากภาษาไทยเป็นมคธ โดยยกตัวอย่างประโยคที่มีความแตกต่างในการใช้ชื่อและหลักการต่างๆ ที่ควรสังเกต นอกจากนี้ยังเสนอวิธีการเรียบเรียงคำให้อยู่ในความหมายที่ถูกต้องและชัดเจน เช่น

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๑๑) ๒. เรื่องมัฏฐกุณฑลี [๒] มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา มนสา เจ ปสนฺเนน โต น่ สุขมเนวติ มโนเสฎฐา มโนมยา ภาสติ วา กโรติ วา ฉายาว อนุปายินี. ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จ

เนื้อหานี้นำเสนอความสำคัญของใจในธรรมะ โดยเปรียบเทียบกับความสัมพันธ์ระหว่างใจและความสุข พบว่าใจที่เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมจะดึงดูดความสุขเข้ามาในชีวิต. ทั้งนี้ได้ยกตัวอย่างเรื่องราวของเทพดาที่มีอานุภาพ ซึ่ง

๑๐๒ เรื่องภิกษุชาวนครภัททิยะ ย์ หิ กิจฺจํ ตทปวิทธ์ อกิจจ ปน กยีรติ อุนนฬาน ปมตฺตานํ เตสํ วฑฺฒนฺติ อาสวา เยสญฺจ สุสมารทธา นิจจ์ กายคตา สติ อกิจจ์ เท น เสวนฺติ กิจเจ สาตจจการิโน สตานํ สมฺปชานานํ อตฺถ์ ค

เนื้อหาเกี่ยวกับภิกษุในนครภัททิยะที่ละทิ้งสิ่งที่ควรทำและทำสิ่งที่ไม่ควรทำ นำไปสู่อาสวะที่เจริญขึ้น การมีสติและสัมปชัญญะจึงสำคัญในการทำกิจที่ควรทำเพื่อหลีกเลี่ยงอาสวะ นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงพระลกุณฏ

๑๐๓ บุคคลฆ่ามารดาบิดา ฆ่าพระราชาผู้กษัตริย์ ๒ พระองค์ และฆ่าแว่นแคว้นพร้อมด้วยเจ้าพนักงาน ผู้เก็บส่วยแล้ว เป็นพราหมณ์ ไม่มีทุกข์ ไปอยู่ มาตร่ ปิตร์ หนุตวา ราชาโน เทว จ โสตฺถิเย เวยุยคุฆปญฺจวํ หนฺตฺวา

เนื้อหาพูดถึงหลักการเกี่ยวกับกรรมที่มีผลต่อการดำเนินชีวิตของผู้คน โดยเฉพาะการฆ่ามารดาบิดาและพระราชา ซึ่งมีการเน้นถึงทุกข์ที่เกิดจากการกระทำและการฝึกฝนจิตใจเพื่อหลุดพ้นจากการเป็นทุกข์ การนำเสนอของนายทา

๑๐๒ เรื่องภิกษุชาวนครภัททิยะ ย์ หิ กิจฺจํ ตทปวิทธ์ อกิจจ ปน กยีรติ อุนนฬาน ปมตฺตานํ เตสํ วฑฺฒนฺติ อาสวา เยสญฺจ สุสมารทธา นิจจ์ กายคตา สติ อกิจจ์ เท น เสวนฺติ กิจเจ สาตจจการิโน สตานํ สมฺปชานานํ อตฺถ์ ค

เนื้อหานี้กล่าวถึงภิกษุชาวนครภัททิยะที่ละทิ้งสิ่งที่ควรทำและหันไปทำสิ่งที่ไม่ควรทำ ส่งผลให้อาสวะเจริญขึ้นในตน อีกทั้งยังเน้นย้ำถึงคุณค่าของการมีสติกายคตาและสัมปชัญญะในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะสำหรับภิกษุ

๑๐๓ บุคคลฆ่ามารดาบิดา ฆ่าพระราชาผู้กษัตริย์ ๒ พระองค์ และฆ่าแว่นแคว้นพร้อมด้วยเจ้าพนักงาน ผู้เก็บส่วยแล้ว เป็นพราหมณ์ ไม่มีทุกข์ ไปอยู่ มาตร่ ปิตร์ หนุตวา ราชาโน เทว จ โสตฺถิเย เวยุยคุฆปญฺจวํ หนฺตฺวา

ข้อความนี้สำรวจคำสอนเกี่ยวกับการฆ่ามารดาบิดาและพระราชาในมุมมองของพราหมณ์ โดยแสดงให้เห็นถึงความเชื่อว่าแม้จะกระทำการรุนแรงเหล่านี้ บุคคลที่เป็นพราหมณ์ ก็สามารถอยู่ในสภาพที่ไม่มีทุกข์ได้ ซึ่งกำลังเชื่อม

ธรรเพื่อประชาช ท้าวสักกะจอมเทพ ๒๗๕ พระอินทร์หรือท้าวสักกะจอมเทพนั่นเอง เพราะฉะนั้น ตอนนี้เราจะมาศึกษาเรื่องราวชีวประวัติ ที่น่าสนใจของท้าวสักกะจอมเทพกันว่า ท่านได้บ่าเพ็ญบารมี มาอย่างไร ถึงได้มาเป็นจอ

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวของท้าวสักกะจอมเทพ ผู้เป็นประมุขของทวยเทพในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ และการบังเกิดเป็นเทพบุตรที่ยากลำบากยิ่งเมื่อเปรียบเทียบท่านกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถึงก

१ ง พ ร ะ พุ ท ธ คุ ณ ต อ น ผู้เป็น ค ผู้เป็น ครู ข อ ง ม นุ ษ ย์ และเทวา ม | พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงได้พระนามว่า สตฺถา เทว มนุสสานํ คือ ทรงเป็นบรมครูของเทวดา และมนุษย์ทั้งหลาย เพราะตั้งแต่แรกที่ทรงสร้

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงได้รับการขนานนามว่า สตฺถา เทวมนุสสานํ ซึ่งหมายถึงทรงเป็นบรมครูของเทวดาและมนุษย์ พระองค์ทรงมีมหากรุณาธิคุณและตั้งความปรารถนาที่จะนำพาสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากกองทุกข์สู่นิพพาน.

ธรรมะเพื่อประช พระพุทธคุณ ต อ น ผู้เป็นครูของมนุษย์และเทวา ๗๓ ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นธรรมอันสงบ ประณีต ละเอียดลึกซึ้ง จะคาดคะเนเองไม่ได้ รู้ได้เฉพาะผู้ที่ ลงมือปฏิบัติเท่านั้น เป็นของเฉพาะตนท

ในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เน้นความสำคัญของการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงความสงบและธรรมภายในตัวเอง พระองค์ทรงเป็นบรมครูของมนุษย์และเทวดา โดยมีความปรารถนาที่จะพาสรรพสัตว์หลุดพ้นจากทุกข์สู่พระนิพพาน ใครท

ธรรมะเพื่อประชา มหา โควินทสูตร (ตอนที่ ๑ เทว สันนิบาต) ๒๗๖ คำว่า ปัญจสิขะ นั้นแปลว่า มี ๕ จุก หรือเรียกภาษา ชาวบ้านว่า มี ๕ แหยม ปัญจสิขคนธรรพ์เทพบุตรนั้น ตอนที่ เป็นมนุษย์ ได้สร้างบารมีตั้งแต่ยังเป็น

บทเริ่มต้นของมหา โควินทสูตร เรื่องราวของปัญจสิขคนธรรพ์เทพบุตร ผู้เป็นเศรษฐีสามัญที่สร้างบารมีตั้งแต่ยังเด็ก โดยได้ชักชวนเด็กๆ ให้ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่สังคม ไม่ว่าจะเป็นการสร้างศาลา ขุดสระ บำรุงทางเ

ธรระพี ประช มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๑ เทว สันนิบาต) พระผู้มีพระภาคเจ้าถึงเหตุการณ์ที่เหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ ประชุมพร้อมกัน ที่สุธรรมาเทวสภาในวันพระขึ้น ๑๕ ค่ำ และ ยังมีทิพยบริษัททั้งหลายมานั่งล้อมรอบ ซึ

ในบทนี้กล่าวถึงการประชุมของเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ที่สุธรรมาเทวสภา ในวันที่ ๑๕ ค่ำ โดยมีมหาราชทั้ง ๔ องค์นั่งอยู่ นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการประชุม หรือเทวสันนิบาต ซึ่งรวมถึงวันเข

ธรรมะเพื่อประชา มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๑ เทว สันนิบาต) ๒๗๘ ประการที่ ๓ เทวดาจะประชุมกันเพื่อประโยชน์แก่การ เสวยปาริฉัตตกกรีฑา คือการประชุมกันในคราวที่ต้นปาริฉัตร ୭ ออกดอก เพราะดอกปาริฉัตรนี้มีกลิ่นหอมค

เนื้อหาเกี่ยวกับการประชุมของเทวดาในสุธรรมาเทวสภาเพื่อเสวยปาริฉัตตกกรีฑา ซึ่งมีการจัดเตรียมอาสนะสำหรับเทพบุตรและการฟังธรรมครั้งใหญ่ ทุกเดือนจะมีการป่าวประกาศการฟังธรรมนำโดยอำมาตย์ของมหาราชและโอรสของท้า

อานิสงส์ถวายเสา ๑ ต้น ร่วมสร้างศาลา ៤៦ การเกิดมาได้อัตภาพเป็นมนุษย์นั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสว่าเป็นการยาก และการที่จะดำรงภาวะของความเป็น มนุษย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์นั้นยากยิ่งกว่า เพราะจะต้องรักษาต

การเกิดมาเป็นมนุษย์ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นเป็นสิ่งที่ยากยิ่ง การรักษาตนให้มีความบริสุทธิ์และอยู่ในสัมมาทิฏฐิเป็นสิ่งสำคัญ ซี่งสัมมาทิฏฐิจะหนักแน่นมั่นคงจากใจที่บริสุทธิ์ การให้ทานและถวายเสา

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 71 [๗๕] เอก ศัพท์ แจกอย่างนี้ ปุ๊ลิงค์ เอก. อิตถีลิงค์ เอก. ป. เอโก ป. เอกา ทุ เอก ทุ เอก็ ต. เอเกน ต. เอกาย จ. เอกสฺส จ. เอกาย ปญฺ. เอกส

เนื้อหานี้พูดถึงการแจกเอก ศัพท์ในแบบต่าง ๆ ในบาลี รวมถึงรูปแบบและตัวอย่างการใช้ในประเภทของคำต่าง ๆ ซึ่งช่วยให้ผู้เรียนเข้าใจการใช้คำและการประยุกต์ในภาษาได้ดียิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบกับคำป

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 97 ได้ยินเล่าลือ ความปริกัป ความถาม ความรับ ความเตือน เป็นต้น ข้าพเจ้าจัดรวมไว้เป็นพวก ๆ พอเป็นที่สังเกต. นิบาตบอกอาลปนะ อคเฆ เป็นคำสำหรั

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงคำในบาลีหลายคำที่ใช้ในบริบทต่างๆ เช่น 'อคเฆ' ที่ใช้เรียกคนสูงกว่าและ 'ยคเฆ' ที่สามารถใช้พูดได้ทั่วไป รวมถึงการใช้คำพูดที่บ่งบอกถึงความเคารพ เช่น 'สรวมชีพ' และ 'ขอเดชะ' ที่ใช้สำห

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 18 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 18 สํปุพฺโพ สสทฺทโต สิ สพฺพาส....ทีหิ จ หน ฆฏิย์ สสทฺโท ธาตุวตถพาธโก สํหนญญาย วา โรโฆติ นาย สิ โส

เนื้อหานี้กล่าวถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และการวิเคราะห์องค์ประกอบของอริยบุคคล รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างกิเลสและการทำลายมันด้วยวิธีการต่าง ๆ โดยให้ความสำคัญกับการเข้าใจธรรมชาติของสังฆ์และอริยบุคคล เพื่อ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 34 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 34 วเสน โสฬสหิ อากาเรหิ สมฺปโยควเสน เตตสึสวิเธน สงฺคหวเสน จ สทฺทคติ ตติยปริจเฉท เวทนาสงฺคหาทิฉสงฺ

เนื้อหาในหน้า 34 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา นำเสนอการวิเคราะห์ทางอภิธรรมโดยให้ความสำคัญกับอาแก่และภูมิวิภาค รวมถึงการแสดงถึงวิธีการต่าง ๆ ในการเข้าใจความหมาย การวิเคราะห์ในหลายมิติ และแนวทางหลักในการศึกษ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 36 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 36 วิเสสนุตตรปทกมุมธารโย ฯ สกสมโย จ สมยนฺตโร จ สกสม สมยนฺตโร ฯ เอตฺถ จ สักสมโย นาม มหาวิหารวาสีน

อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา เป็นเอกสารสำคัญที่ช่วยในการศึกษาและทำความเข้าใจเกี่ยวกับอภิธมฺมฝ่ายต่างๆ อาทิ การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างสัจธรรมและการปฏิบัติ ทางด้านพุทธศาสตร์ โดยเฉพาะในประเด็นที่เกี